اضافه نویسی

نمیدونم از کی و کجا شروع شد. شاید میدونم ولی نمی‌خوام راجه بهش حرف بزنم،ولی حالا که اینجام یعنی دنیای واقعیم ریخته بهم و طاقت این دینای خراب شده رو ندارم.

درسم تموم شد ولی نگارش پایان‌نامه هنوز ادامه داره تا تایید بشه.دوستیم و رابطه عاطفی‌م به معنای واقعی کلمه نابود شده اما هنوز با خودم کنار نیومدم و باور کنم که آره تموم شده.

دیشب بحث برای بار چند هزارم شد ولی بازم تاثیرات مثبتی نداشت فقط منو تو منجلاب خودم بیشتر فرو برد. که الان ترسم از اینه لباسامو چجوری جمع کنمو برای همیشه از اینجا برم.یا بدون کار و درآمد مالی قراره چجوری پول دربیارم که دستم جلو کسی اویزون نشه.

ای کاش نامرئی میشدم بدون اینکه کسی بفهمه و حسم کنه نگاهشون میکردم و خیلی چیزارو  میشنیدم و میدیدم و آخرشم خودم تصمیم میگرفتم چیکار کنم.

واقعا یجوری در میکشم که خودمم نمیفهمم واقعا